Je eigen plek innemen en eren!

Een paar jaar na mijn geboorte begon ik te beseffen dat er 1 dag per jaar helemaal van mij was. Op die speciale dag kreeg ik een mutsje met een getal er op en ik was al weken van te voren bloednerveus. Mijn verjaardag, mijn jubileum!

Ik kon ook niet wachten om ouder te worden, hoopte zelfs dat als mijn broer of mijn zussen zouden blijven zitten op school ik hen zou inhalen. Dan had ik hun plek veroverd! Het is er nooit van gekomen en het zal ook wel niet meer lukken. Het hoeft ook helemaal niet meer.

Inmiddels ken ik mijn plek, mijn geboortedag, mijn geboortejaar. Het zegt alles en het zegt niets.

Het is dat wat mij gegeven is en waar ik het mee heb te doen en daar ben ik dankbaar en gelukkig mee. Ik begin weer als een kind zo blij te zijn dat uitgerekend mijn ene dag per jaar helemaal mijn dag is! Omdat er niemand is zoals ik.

Dat ik dankzij het feit dat mijn ouders er zijn ik dit kan, wil en mag beseffen en ook allemaal kan doen. Dat mijn kracht verscholen ligt in mijn eigen ikke.

Dat wil ik delen met ieder die zich misschien maar een sprankje van zichzelf hier in (h)erkent. Daarom begeleid ik familieopstellingen. Met hart en ziel en hoofd, kijken vanuit mijn hart.

Omdat ik een “ik”  ben is het onlosmakelijk verbonden met mijn oorsprong van bestaan: mijn ouders en ga zo maar door in de keten van verbindingen waaraan wij onze oorsprong te danken hebben.

Het is een hele organisatie dat bij elkaar te houden, laat staan er een beetje inzicht en uitzicht op te krijgen. Ik vind het niet makkelijk!

Als je dan zoals wij familie- en organisatieopstellingen gaat organiseren dan merk je hoeveel complexe en prachtige verbindingen er zijn. Dat het elke keer weer goochelen met planning is en dat de ene keer het als vanzelf gaat en de volgende keer er wat ‘tussen’ komt.

Dat je keuzes moet maken om op je eigen plek te kunnen blijven. Dat de modieuze filosofische stroming dat er geen waarheid is, geen stand houdt, omdat diversiteit slechts kan bestaan als je een eigen ware plek inneemt, dus keuze maakt voor jezelf.

Planning is een kader en roept bij mij ook verantwoordelijkheid op die tegelijkertijd verbonden is met mijn vertrouwen. In jou als representant of als vraagsteller.

Planning is ook samenwerking en afstemming binnen ons team. 16 mei is er weer een familieopstelling gepland. Samen gepland. We zijn alle drie bezield van ons werken met familieopstellingen. En daarom uniek en verbindend.

Gevend en nemend, omdat we zelf ook het recht en de plicht hebben onze plek vanuit ons eigen systeem te eren, op zijn minst te accept-eren. We gunnen het jou ook!

16 mei kan ik er zelf helaas niet bij zijn. Ondanks de gezamenlijk gemaakte planning.

Mijn plek is even bij mijn oorsprong te zijn, die kwetsbaar aan het worden is.  Mijn eerste oorsprong die een grens van ons fysieke leven aan het naderen is. Dat is nou eenmaal de natuur, die ook pijn doet maar bovenalles dankbaarheid geeft.

Soms moet je er even bij zijn. De keuze maken omdat dat is wat het is. Fysiek ben ik er in mei niet bij, maar ook dat is een plek. De plek van het niet weten, de plek van degene of dat wat er niet gezien of gehoord werd.

Het is er altijd, kijk maar eens vanuit je hart.

Dan weet je dat er wel een waarheid is, omdat je je plek mag, durft en moet innemen ten dienste van jezelf en jouw hele oorsprong.

Een prachtige mei familieopstelling gewenst met Monique en Mirella.

Kom tot bloei in dit voorjaar en tot ziens in juni.

Een warme groet

Rogier van Luijk